Armenci su najstariji kršćanski narod na svijetu, kažu da je Armenija kršćanstvo prihvatila prije Rima. oni su imali odvojeni put od ostalih kršćana, odvojili su se još u 5. stoljeću, poslije su se neki vratili pod okrilje Katoličke crkve, ali su većinom i dalje samostalni. slični su Blisko Istočnim kršćanima koji su također većinom imali vlastiti put u kršćanstvu još od 5. stoljeća kad je dolazilo do podjela na crkvenim saborima. to su tzv. orjentalni kršćani i treba ih razlikovat od pravoslavaca, koji su nastavljači isključivo Carigradske patrijaršije.

Pogled sa Ararata
Snežana Stojković


Jermenija, prepoznata i priznata kao jedna od kolevki civilizacija, neobično je lepa zemlja sa dugom i bolnom istorijom i negovanom tradicijom i kulturom. Geografski smeštena južno od Kavkaza, u granicama između Gruzije na severu, Azerbejdžana na istoku, Irana na jugu i Turske na zapadu, za one koji vole da istražuju lepotu Istoka i da otkrivaju tajne vremena koje čuvaju ti prostori, Jermenija u svakom pogledu predstavlja veliki izazov.




Zadržavajući se na trenutak na geografskim odlikama, treba dodati da je to zemlja bogata mineralnim vodama koje izviru na planinama čija nadmorska visina prelazi preko 3000 metara. Jedna od najlepših i nadasve čuvenih je biblijska planina Ararat (5156 metara), gde se zaustavila Nojeva barka bežeći od velikog potopa. Na tu planinu ponosan je sav jermenski narod, ali danas za njom tuguje jer se nalazi na teritoriji Turske koja je taj deo zemlje nasilno zauzela u prošlom veku.

Brojni spomenici i remek-dela starog i srednjeg veka rasprostranjeni su na teritoriji čitave zemlje. Turizam je dobro razvijen zahvaljujući, između ostalog, i prirodnim lepotama među kojima se ističe jezero Sevan, šume Diližana i Tadžakarda, kao i pećinama i kanjonima u južnom delu zemlje.

Kroz vekove Jermenija je osvajana od strane Grka, Rimljana, Persijanaca, Vizantije, Mongola, otomanskih Turaka i Rusa. U periodu od 1894-1896. godine Turci su masakrirali na hiljade Jermena. U Prvom svetskom ratu nastala je velika teritorijalna podela Jermenije od strane otomanskih Turaka, najbrutalnijih osvajača jermenskog naroda. Najužasniji masakr počinjen je u aprilu 1915. godine kada su Turci organizovali proterivanje jermenskog naroda u Sirijsku pustinju i Mesopotamiju. Prema istorijskim izvorima, tada je ubijeno i umrlo od gladi 1,5 milion Jermena. To se danas smatra jednim od najvećih genocida u 20. veku. Sa takvim bolnim istorijskim iskustvom, ne začuđuje ni podatak da trenutno u Jermeniji živi oko 3,5 miliona stanovnika, dok ih je 4,5 miliona raseljeno svuda po svetu.

Zemlja je ekonomski jako siromašna. Veliku materijalnu pomoć država i Crkva primaju od Jermena koji žive i rade u inostranstvu. Siromaštvo i besparica je vidljiva na svakom mestu. Glavni izvori prihoda počivaju na iskorišćavanju prirodnih bogatstava.

U ponašanju, shvatanjima, uverenjima, kao i istorijskim i političkim okolnostima, jermenski narod je dosta sličan srpskom.




Zanimljivo je da je obaveštenost o dešavanjima u Srbiji, kako političkim tako i verskim, na zavidnom nivou i gotovo da nema Jermenina koji neće pitati za sudbinu Kosova i Metohije i svih crkava i manastira na toj teritoriji. Vidljivo je saosećanje i razumevanje svega što se sa srpskim narodom odvijalo od devedesetih godina pa do danas.

Verski život

Kada posmatramo verski život u Jermeniji, hrišćanska vera je imala i još uvek drži vodeću ulogu u životu zemlje i društva.

U četvrtom veku Sveti Grigorije Prosvetitelj (240-332. godine) osnovao je Crkvu Jermenije. Tada je kralj Tiridad Treći kršten, a sva zemlja je postala zvanično hrišćanska. Uz podršku kraljevske porodice, hrišćanstvo se širilo i obuhvatilo sve vidove jermenskog života i kulture.




Jermenska crkva, nažalost, danas nije u kanonskom jedinstvu sa Pravoslavnom crkvom. Ona pripada pravoslavnoj zajednici crkava poznatih pod imenom dohalkidonske crkve. U toj grupi su Jermenska, Koptska, Sirijska, Etiopijska, Indijsko-malabarska crkva. Sve počinje još od sabora u Efesu 431. godine kada je trijumfovala konačna pobeda nestorijanstva na istoku. Stvar kulminira na Halkidonskom saboru 451. godine kada Jermenska crkva odbacuje to učenje i prihvata da je Hristos imao samo jednu prirodu - božansku. Otuda i naziv dohalkidonske Crkve, jer su do tog Sabora gore pomenute Crkve bile u potpunom jedinstvu.

Mnogo toga neobičnog se može primetiti i u načinu građenja crkava i manastira. Mnogi manastiri su sagrađeni u trećem veku i do dana današnjeg su potpuno očuvani. Arhitektonski se veoma razlikuju od manastira na koje smo navikli da susrećemo u pravoslavnom svetu. Unutrašnjost gotovo svih manastira i crkava neobična podseća na stil rane gotike koje srećemo na crkvama i manastirima u zapadnom hrišćanskom svetu. Takođe, i u bogosluženjima prisutni su mnogi elementi bogosluženja koje danas praktikuju zapadne crkve.

Poglavar Jermenske crkve nosi titulu Katolikosa, a sedište je u mestu nazvanom Sveti Ečmiadzin blizu Erevana, glavnog grada Jermenije. Trenutno duhovni vođa jermenskog naroda je Patrijarh i Katolikos svih Jermena Karekin Drugi. Sveti Ečmiadzin je jedno od najreprezentativnijih mesta u Erevanu, jer čini sklop najlepše izgrađenih crkava, rezidencija i prosvetnih objekata. Pažnju privlači vrt zasađen u rezidenciji Katolikosa, koji čini bogatstvo gotovo svih vrsta voća i cveća koje se mogu sresti u tom delu sveta.

Ove godine Jermenska crkva je bila domaćin svetskog skupa pravoslavne omladine Sindesmosa, koja je u Erevanu održala konferenciju pod nazivom „Budi različit ali budi u zajednici“. Na tom susretu je posebno insistirala omladina Jermenske crkve koja je jasno izrazila i želju i potrebu da na različitim nivoima uspostavi sve vidove saradnje sa pravoslavnom braćom iz istočne Pravoslavne crkve.

Posebno interesovanje je vladalo za Srbiju. Izraženi su stavovi da po načinu stradanja kroz istoriju, ali i u savremenim prilikama, jermenski narod ima veliko razumevanje za Srbe i da u i nedaćama kroz koje prolazimo jedni drugima treba da poslužimo kao podrška. Iznet je i plan da će sledeće godine jedna grupa mladih Jermenske crkve posetiti Srbiju i najznamenitije crkve i manastire u zemlji, kao i da uspostavi kontakt sa svim omladinskim organizacijama koje deluju pod blagoslovom naše Crkve.


--------------------------------------------------------------------------------
© Православље, Сва права задржана. Адреса овог текста на интернету је http://pravoslavlje.spc.rs/broj/931-932 ... a-ararata/

Lyrics su o turskom genocidu nad Armencima.
System of a Down- američki armenci

Armenci su prihvatili Kršćanstvo u II.s toljeću

prvi su Kršćanski narod na svijetu

btw SVeti Vlaho ili ti Sv.blaž zaštitnik dubrovnika je ARMENAC :)

ove godine il prosle bio j e na FEsti sv.Vlaha u dub svecenik iz Armenije ahhahah

u 3.stoljecu sory

spomenik žrtava Armenskog genocida u Yerevanu

inace grad je predivan zovu ga drugim Parizom

po meni lijepsi.. i nema vehabija xD

Eto u Francuskoj definitivno prošao ovaj zakon. Onaj krkan turski premijer prijeti sankcijama Francuskoj.

Čovjek se pravo razveseli na tu vijest.

"Turska će pogurati BiH prema EU"

http://www.bljesak.info/web/article.asp ... aa1c12c7ae

Bozo, pljuni tog Turcina i poslaji ga natrag u Tursku, ili Sarajevo.

Բարեւ հայերեն ժողովրդին

Ճշմարտությունը շահել

koji kepec, taman da mu stavi pivo na glavu.

A gdje će ona progurat koga , još u EU

Turska nece vise uvoziti alkoholne proizvode iz francuske.

Danas na "OBN"-u stavili vijest o tome kako će Turska poduzet mjere protiv Francuske u vezi kažnjavanja negiranja," NAVODNOG" genocida nad Armencima...
Baš se vidi da FTV i ostali domaći mediji u BiH podupiru Tursku,nažalost..

Sad su Francuzi najebali. Nema više Kebaba i originalne italijanske pizze.

Sarajevo izgleda zaboravilo da ih za koji dan čeka cirkus sa istim zakonom od Dodika. Dodik malo čeka da se to vijeće napravi pa će onda.

Pa neverovatno je možda za poltronsko-servilni mentalitet balkanskih političara, ali za nekog ko razmišlja o interesima svoje zemlje je to normalna pojava.



Možda ne uviđaš to, ali ti ovde ističeš neku hibridnu verziju rasizma i nacizma.
Nisam neki ljubitelj Turske, a pogotovo ne njihove današnje političke elite, ali ne bih nikad rekla da je celi jedan narod i zemlja - smeće.
Ako je povod negiranje genocida, čije se pitanje aktuelizuje onoga trenutka kada to odgovara silama koje su žmurile na to skoro ceo jedan vek (toliko o "naprednim" judeo-hrišćanskim civilizacijama) - ja bih to onda nazvala licemerjem na stoti!

sta ovi Turci umisljaju kakve sankcije protiv Francuske. to je u rangu da se mi prijetimo Austriji.

pa paralela ti je pomalo slaba..jer Turska nije bila jedna od kolonija Francuske, niti istorijski, niti privredno.

Turska nije kolonija, ali svejedno, što ta država na koraku od padanja u islamizam, može napraviti jednoj Francuskoj? Niti su u EU, niti mogu ekonomski upropastiti Francusku, a niti vojno ugroziti. Ne vidim niti jednu zapadnu državu koja bi podržala Tursku nauštrb Francuske.

Ovo je samo jedan od faktora koji dokazuje da ta genocidna islamistička rupčaga, bez obzira na novac (kojeg ima i Saudijska Arabija zaboga) nikada neće ući u EU, Bogu hvala.

Izvrsno je što je Turska trajno izbačena s puta ka EU i vratila se u tom smislu na Bliski Istok gdje isključivo i pripada.

Mislim da Armencima pruža poseban gušt, to što su poslužili kao instrument kojim je Turskoj spakovano izbacivanje iz Europe.