PRINC NASLEDNIK FILIP ODAO POŠTU NEVINIM ŽRTVAMA JASENOVCA





NJ.K.V. Princ Naslednik Filip prisustvovao je danas obeležavanju sećanja na Svete novomučenike jasenovačke u manastiru Svetog Jovana Krstitelja u Jasenovcu. Svetu arhijerejsku Liturgiju i pomen žrtvama predvodio je Njegovo Preosveštenstvo Episkop pakračko-slavonski G. Jovan, uz sasluženje Njegovog Visokopreosveštenstva Arhiepiskopa i Mitropolita mileševskog g. Atanasija i NJihovih Preosveštenstava Episkopa valjevskog G. Isihija i zapadnoevropskog G. Justina.

https://royalfamily.org/lat/princ-nasle ... asenovca/#

Jelena Milic.

Jel moguće da je ta zmija došla u Jasenovac ?

Jel NJKV zivi u Srbiji ili jos u Engleskoj

KRALjEVSKA PORODICA SRBIJE NA OBELEŽAVANjU 80. GODIŠNjICE MISIJE HALIJARD

Nj.K.V. Prestolonaslednik Aleksandar i Nj.K.V. Princ Naslednik Filip prisustvovali su danas Državnoj ceremoniji svečanog obeležavanja misije „Halijard“ („Vazdušni most“) i položili venac na spomenik u memorijalnom kompleksu – aerodromu Galovića polje kod Pranjana. Ove godine je jubilarna, 80. godišnjica od jedne od najvećih tajnih spasilačkih misija koja se iza neprijateljskih linija odvijala tokom Drugog svetskog rata.

„Pre osamdeset godina, ovaj improvizovani aerodrom u Pranjanima predstavljao je prolaz – kapiju slobode, izlaz sa kog se sa teritorije pod nacističkom okupacijom odlazilo u slobodnu Evropu. Ova vrata su otvorenim držali hrabri vojnici Jugoslovenske vojske u Otadžbini, predvođeni svojim neustrašivim vođom, generalom Dragoljubom Dražom Mihailovićem. Kroz tu kapiju, mogli su da vide sideale za koje su se borili – demokratiju, nepokornost ugnjetavanju od strane svakog totalitarnog režima i slobodu za Otadžbinu. Oni su se borili na više frontova, protiv neprijatelja koji su bili bolje opremljeni i naoružani, kako bi omogućili svojim saveznicima, pilotima iz Sjedinjenih Američkih Država, Ujedinjenog Kraljevstva i drugih zemalja anti-nacističke koalicije, da se bezbedno vrate u svoje zemlje i nastave borbu protiv Sila Osovine.

Istina o veličanstvenoj Operaciji Halijard predugo je bila zabranjena da se otkrije, skrivana u mraku i zabranjena. Ali istina se ne može potisnuti, a borba za njeno otkrivanje neretko je teška, ali je uvek pravedna. Danas, neki ljudi i dalje pokušavaju da šire laži koje je pokrenula komunistička propaganda o srpskom narodu i hrabrim vojnicima vernim zakletvi datoj svom Kralju i Otadžbini. Ali sećanja na nesebičnost i pažnju koju su Srbi pokazali prema svojim saveznicima tokom mračnih dana Drugog svetskog rata ostala su živa do danas. Svi treba da budemo ponosni na njihovo junaštvo i žrtvu koj usu podneli“, izjavio je Nj.K.V. Prestolonaslednik Aleksandar.

Njihova Kraljevska Visočanstva bili su ovom prilikom u pratnji gospode Predraga Markovića i Vladana Živulovića, članova Krunskog saveta. Svečanosti u Pranjanima prisustvovali su i Nj.E. Nemanja Starović, Ministar za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja Srbije kao izaslanik predsednika Aleksandra Vučića, Nj.E. Kristofer R. Hil, ambasador Sjedinjenih Američkih Država u Srbiji, Nj.E. Edvard Ferguson, ambasador Ujedinjenog Kraljevstva u Srbiji, g-đa Maja Gojković, predsednica pokrajinske vlade Vojvodine, predstavnici oružanih snaga Srbije i SAD, g. Džon Kapelo, predsednik Fondacije „Misija Halijard“, članovi Udruženja Kraljevina Srbija i brojni građani.

Kao poseban deo programa, vojnici oružanih snaga Srbije i Sjedinjenih Država izveli su padobranski skok, simbolično se podsećajući avijatičara koji su na taj način sletali na srpsku teritoriju. Nakon komemoracije na starom aerodromu, u crkvi je služen pomen za heroje ove misije, a potom su gosti posetili Osnovnu školu „Ivo Andrić“ u Pranjanima.

Tokom operacije Halijard 1944. godine, preko 500 američkih i britanskih pilota, zajedno sa nekoliko posada iz Rusije, Francuske i drugih savezničkih zemalja, odvedeno je na slobodu sa improvizovane piste u selu Pranjani kod Gornjeg Milanovca. Bila je to jedna od najvećih spasilačkih misija izvedenih iza neprijateljskih linija. Operaciju su predvodili Kraljevska jugoslovenska vojska u otadžbini i američka Kancelarija za strateške usluge (OSS). Predsednik Sjedinjenih Država Hari Truman posthumno je odlikovao generala Dragoljuba Mihailovića Legijom za zasluge (Legion of Merit), jednim od najviših odlikovanja Sjedinjenih Država, za podršku savezničkim snagama i doprinos pobedi u Drugom svetskom ratu.

Hrvati zanemeli od zavisti i ljubomore, ali našla su se dva srpska konja da dezavuišu značaj događaja.

Na što smo točno zavidni i ljubomorni? Ne razumim.

Nisam ni ustasa ni titotista i handzarodivizionas ali videti njih sa Majom Gojkovic i Hilom vise nije ni smesno koliko je zalosno.

Na što smo točno zavidni i ljubomorni? Ne razumim.

Ljubomorni ste na to što je VKJ kapitulirala nakon 12 dana rata,i što je samoproglašeni kralj pobjego sa avionom punim zlata iz zemlje.
Nemojte više bit ljubomorni.

Danas je deplasirano biti za monarhiju .
Karađorđevići su ustvari jugo-hrvatska dinastija .
Acika1 bio preteča graDŽanista i mulietničara .
Sebi je digao apanažu 100x dok su srpski vojnici prosili .

The Serbian Orthodox Church has come into open conflict with the state several times. Firstly on March 24, 1930, shortly after the death of Patriarch Dimity, when the King “sub rosa and behind the Synod’s back” put his signature under the above-mentioned Law on the Election of the Patriarch of SPC. The Holy Synod, chaired by Metropolitan of Montenegro and Seaside Gavrilo Dožić responded strongly to the Law and called for its amendment. A day before the scheduled electoral assembly the Synod resigned collectively, and the King and the government decided to amend the disputable provision and accept the SPC assembly’s proposals. Out of three candidates selected by the electoral assembly the King appointed Metropolitan of Skopje Varnava the Patriarch.

The biggest conflict between the two broke out over a concordat. The government drafted the concordat in agreement with Vatican and without any consultation with the (majority) Serbian Orthodox Church; the People’s Assembly voted it in on July 23, 1937, and Patriarch Varnava died on the following night. Several days before the vote on the disputed agreement took place a procession praying for the Patriarch’s recovery, supported by the opposition, broke out into mass protests known in history as “bloody procession.” The Serbian Orthodox Church excommunicated all orthodox ministers and MPs who had voted for the concordat, while the state imposed censorship on the Synod’s releases. The crises over the concordat resulted in a breakup of all contacts between the Church and the Kingdom. It was only in February 1938 that the state had to guarantee in writing that the concordat would not be made legal, that the SPC would be consulted thenceforwards and all the victims of the concordat crisis amnestied; following an electoral assembly the regency issued a decree whereby Metropolitan Gavrilo was appointed the Patriarch.

Graničarko, ljubičice bijela,
tebe voli omladina cijela!

To su tvoji argumenti protiv monarhije koje su preuzeli i ovi koji, kako kažu, nisu titoisti.

Ma, apiš mecu za perecu, Graničarko!

Evo taze promotivna emisija puna članova Krunskog saveza, i to na državnoj televiziji!

Hrvati zanemeli od zavisti i ljubomore, ali našla su se dva srpska konja da dezavuišu značaj događaja.

Da imate dobru volju, lako biste našli argumente da u ovome ne vidite ništa sporno. Ali vi dubinski ne podnosite Dinastiju pa zvocate i zanovetate kao svekrva.
A razlozi zbog kojih ne podnosite kraljevsku porodicu, mogu da budu samo oni koje su izmislili titoisti.

Dok Hrvati slavodobitno u Titova "dobra dela" ubrajaju rušenje monarhije, vi biste da se to nastavi, da ostane zauvek.

Naravno da ih ne podnosim. Samo si si ti izgleda suvise glup da shvatis zasto pa kacis etikete. Iz istog razloga zbog kog bih srusio Kucu smeca i Brozove kosti donirao njegovoj domovini. Ako su uopste tamo, bez one jedne noge. Mada je njegov greh manji jer je bio Hrvat i komunjara pa niko normalan nije ni ocekivalo da Srbima donese bilo sta dobro.